Boşanma, her iki taraf içinde oldukça zorlayıcı bir süreçtir.Her iki taraf da boşanma kararı yönünde emin olsalar bile evliliğin son bulması,yeni düzene alışma süreci,kişinin hissettiği duyguları yönetmedeki zorlukları,içsel dalgalanmalar,çevre ve benzeri gibi birçok faktörün de etkisiyle kişiler zaman zaman zorlanabilmektedir. Bir de üzerine anne-baba olmak eklendiyse kişi henüz kendi sürecini tamamlayamaya çalışırken çocuğuna bu süreci nasıl anlatacağı,etkilenip etkilenmeyeceği gibi birçok kaygı devreye girer. Şunun altını başlar başlamaz çizmek de yarar var ki, boşanmalar her çocuk için travma değildir! Boşanma sürecinde ebeveynin tutum ve davranışları bu süreci sağlıklı atlatmaya olanak tanıyacağı gibi aynı şekilde daha karmaşık ve çocuk için zor bir hale de getirebilmektedir.

    Eğer boşanma kararını aldıysanız bunu çocuğunuza söylemek noktasında gecikmeyin.Ebeveynler bazen sessizce sorunları hallettiklerini düşünseler de çocuklar evde neler olup bittiğini sezmekte ustadırlar. Neler olduğunu ve olacağını çocuğun yaşına uygun şekilde anlatmak oldukça önemlidir.Belirsizlik çocuklar için dayanması zor ve stresli bir durumdur.

   Henüz çocukların da yeni yeni adapte olmaya başladığı bir konuda belirsizlikler konusunda hassas olmanız önemlidir.Eşlerin ayrılma kararını çocuklara anlattıktan sonra aynı evde kalmaya devam etmeleri kafa karışıklığı yaratacak,ebeveynlerin barışmaları yönünde çocuğun umut beslemesine neden olacaktır.Boşanma sürecinde,annenin veya babanın ayrı bir evde oturmaya başlamasını, çocukların hangi gün kiminle kalacağı gibi konuları netleştirin.

   Özellikle küçük yaşta çocuklar anne ve babalarının boşanmalarından sorumlu hissedebilmektedir. Bu sürecin yalnızca anne-babanın ayrılığı olduğunu,çocuklarla bir ilgisi olmadığını ve her zaman anne,babayla görüşebileceğini hatta bazen hep birlikte aktiviteler yapacağınızı açıklayın.

  Boşanma süreci kişide bir takım duygusal dalgalanmalar yaratacaktır. Eşler bazen birbirlerine öfke duyabilir,kızabilir ya da suçlayabilir. Bu gibi durumlarda çocuğunuzla babası ya da annesi hakkında konuşmaktan kaçınmanız çok önemlidir. Sizin yalnızca o an için hissetiğiniz bir duygu çocuğunuzda kalıcı duygusal yaralanmalar yaratabilir ve çocuğunuz arada kalmış,sıkışmış hissedebilir

.Ek olarak, çocuk üzerinden anne-babanın birbirine mesaj yollamak,neler yaptığını sormak gibi çocuğunu arada bırakacak tutumları olduğuna zaman zaman rastlamaktayız. Çocuğu hiçbir şekilde taraf olacak duruma sokmamak,bir konuda hakem ilan etmemek ve arada bırakmamak gerekir.

  Tıpkı anne-baba da olduğu gibi çocuklarda da yeni bir sürece alışmadaki duygusal iniş-çıkışlar olacaktır. Bazen çok öfkelenebilir,agresif bir tutum içine girebilir bazen suçluluk duyabilirler. Bu süreçte zorlanmasının normal olduğunu,kötü hissettiğinde sizinle konuşabileceğini,ailesinin her zaman yanında olacağını ve bu konunun onunla hiçbir ilgisi olmadığını vurgulamakta yarar vardır.

  Ebeveynler boşanma sürecine girdiklerinde çocuklarının etkilenmesinden çekince duydukları ve bazen suçluluk hissettikleri için abartılı davranışlara gidebilmektedir. Yasak olan şeyleri kaldırmak,bol bol oyuncak almak,aşırı ilgili davranmak,ne istese ikiletmemek..v.s gibi. Bu durum çocuğa yalnızca geçici bir keyif yaşatmaktan başka bir çözüm yaratmayacak aksine bunlar yapılmadığında durumu daha zor bir hale getirecektir.